Eén beeld zegt meer dan duizend woorden, zeker in een fotogenieke sport als Formule 1. Elke donderdag presenteren we een opvallende, bijzondere of foto met nieuwswaarde uit ons rijke archief en het verhaal erachter. Vandaag: GP China 2017, Max Verstappen tafelt met de Nederlandse pers.

Max Verstappen maakt furore en is de Formule 1 stormenderhand aan het veroveren. Hij is 2017 begonnen met een vijfde plaats bij het openingsnummer in Melbourne. Twee weken later staat de Chinese Grand Prix op de kalender. Stomtoevallig zit Verstappen, samen met manager Raymond Vermeulen, in hetzelfde Crowne Plaza Hotel als een groot deel van de Nederlandse F1-verslaggevers.

Hoewel het (media)hotel over honderden kamers beschikt en je er probleemloos kunt verdwalen, heeft het vijf sterren (het minimum voor Formule 1-coureurs) en ligt het met de shuttle op nog geen half uur rijden van het Shanghai International Circuit. Groot is mijn verbazing als ik op donderdag tijdens de lunch Verstappen en Vermeulen tref. Want het gebeurt zelden dat coureurs en media in hetzelfde hotel verblijven. Na een praatje, beleefdheden en een tip van de coureur (gebruik een VPN in China!) gaat ieder zijns weegs.

Ondertussen zijn onze huisfotograaf Peter van Egmond, Frank Woestenburg (toen De Telegraaf, nu chef redactie bij FORMULE 1 Magazine) en Ivo Op den Camp (destijds De Limburger, nu pensionado) ook in het Crowne Plaza gearriveerd. Na een lange dag op het circuit besluiten we vrijdagavond samen in het hotel iets te gaan eten. In het verder redelijk verlaten restaurant, Verstappen heeft nog geen last van opdringerige fans, lopen we hem en Vermeulen tegen het lijf. Of beter gezegd: ze schuiven op ons verzoek bij ons aan tafel aan.

Het F1-coureursgilde van 2016 bijeen tijdens een gezamenlijk etentje, ook in China. De rekening werd naar verluidt broederlijk gedeeld.

Royal Dutch Press

Ongedwongen, zonder handrem en met verzekerde discretie vliegen de (smeuïge) verhalen over tafel. Ook Verstappen, tiener nog dan, voelt zich zichtbaar op zijn gemak in gezelschap van de Royal Dutch Press, zoals Nederlandse journalisten in den vreemde vaak liefkozend werden en worden genoemd. Als de tafel wordt afgeruimd en de coureur naar zijn kamer gaat, pakt hij via Vermeulen de rekening. Een gebaar dat zeer wordt gewaardeerd.

Het blijkt een voorbode voor geluk: twee dagen later slingert hij zich in de race vanaf de zestiende startplaats door het veld via zijn handelsmerk: de inhaalrace. Achter winnaar Lewis Hamilton en Sebastian Vettel finisht Verstappen als derde. Ik en met mij de collega’s zaten daarna trouwens nooit meer in hetzelfde hotel met hem: Verstappens ster rees snel en de hotels werden steeds exclusiever. Maar dat terzijde.