Een ronde Montreal met Jarno Trulli
[photo1]Vlak voor de start van de grote Prijs van Canada beschrijft Jarno Trulli een ronde van het circuit:
“Ik begin de ronde op het korte rechte stuk bij de pitstraat. Ik kom aan bij de eerste bocht met een kleine 300 km/h in de 5e versnelling voor ik hard rem voor de eerste bocht. Het eerste deel van de bocht is een linkse die in de tweede versnelling genomen moet worden met 115 km/h, maar zodra ik uit de bocht kom ga ik naar de eerste versnelling en druk de rem in om de auto te positioneren voor de zeer krappe rechterbocht.
De apex bereik ik met ongeveer 65 km/h en die wordt gevolgd door een kort recht stuk waar ik 245 km/h bereik in de 4e versnelling voor ik terugga naar de 2e om het eerste deel van de bocht te nemen met 115 km/h. Ik accelereer zachtjes door het 2e deel van de bocht om de apex met ongeveer 130 km/h te raken.
Voor ik bij de volgende chicane aankom moet ik eerst door een snelle rechterbocht waar ik vol door accelereer tussen de 240 en 265 km/h.
Hoewel hij vol genomen word is dit geen makkelijke bocht. Als ik de bocht uitkom, terwijl er nog kracht van de bocht op de auto rust, moet ik remmen voor de 2e chicane. Opnieuw schakel ik terug naar de 2e versnelling om het eerste deel van de bocht met 90 km/h te nemen voor ik naar het 2e deel ga waar ik met 130 doorheen kan. Op het daaropvolgende rechte stuk bereik ik de 300 km/h in de 5e versnelling voor ik terug moet schakelen naar de 3e om de bocht met 105 km/h te nemen, wederom in de 2e versnelling.
Ik accelereer zachtjes uit het 2e deel van de chicane om de apex te raken met 145 km/h. Daarna volgt een recht stuk richting de hairpin die ik bereik met 300 km/h in de 5e versnelling. Dit is in de race een van de beste inhaalmogelijkheden. En in vrije training kan ik goed de verscheidene lijnen bekijken.
Ik rem heel hard voor deze bocht om hem met 60 km/h in de eerste versnelling te nemen. Na de hairpin komt het langste rechte stuk waar ik 15 seconden vol gas kan rijden, wat me genoeg tijd geeft om na te denken over de moeilijke laatste chicane. Die bereik ik met 320 kom/h, de hoogste snelheid op dit circuit.
Zoals de rest van het circuit moet ik weer hard in de remmen om de laatste chicane in te sturen met 120 km/h in de tweede versnelling. Door het tweede deel kan ik lichtelijk versnellen naar 135 km/h en elke centimeter van de baan gebruiken om een goede snelheid te hebben over start/finish”